logo logo

Jaki telewizor kupić? Koniec roku modelowego 2014/15

Zdjęcie z http://commons.wikimedia.org
Zdjęcie za Wikimedia Commons

W telewizorach kończy się właśnie rok modelowy 2014/15. Nowe modele powoli pojawiają się w sklepach, a co za tym idzie, wychodzące powoli sprzęty można dostać w przystepnych cenach. Postaram się coś w tym temacie doradzić. Podzielimy kategorie rozmiarami, w każdym rozmiarze będzie najlepszy telewizor w ogóle oraz ekran o najlepszym stosunku ceny do jakości.

Meritum

Zaznaczę tylko, że skupiam się na płaskich modelach, gdyż, po pierwsze, to nieco odrębna kategoria produktów, po drugie – w zasadzie skupia się na nich tylko jeden producent, Samsung, a inni – Sony, mimo zapoczątkowania tego trendu, czy LG – traktują raczej po macoszemu. U Panasonica pojawią się dopiero w roku modelowym 2015.

Telewizory do 42″

Najlepszy stosunek ceny do parametrów – Samsung 40H6400. Jeden z najlepiej ocenianych modeli Full HD z aktualnego roku modelowego. Bardzo wysoki kontrast oraz świetne odwzorowanie ruchu, niezłe, jak na panel VA, kąty widzenia, najlepszy Smart TV na rynku. Design pozostawia nieco do życzenia. Alternatywa: Panasonic 40AS640. Bardzo dobry wybór, jeśli nie zależy nam na Smart TV. Obraz, poza odwzorowaniem ruchu tak dobry, jak Samsung, ale też zauważalnie tańszy.

Najlepszy sprzęt w klasie – Sony 42W829B. Kapitalne wykonanie, prawdopodobnie najlepszy fabryczny tryb obrazu. Wadą jest wolny panel, 50/60Hz, czyli dostajemy średnie odwzorowanie ruchu. Tutaj Samsung i Panasonic będą radziły sobie lepiej.

Telewizory poniżej 50″

Najlepszy stosunek ceny do parametrów – Samsung 48H6400. Jak wspomniałem, jeden z najlepiej ocenianych modeli Full HD kończącego się roku modelowego. Kontrast, jeśli poszczęści nam się z panelem, nawet na poziomie 5000:1, idealne odwzorowanie ruchu, kolorów, do tego też dobrze wyposażony – dodatkowy ruchowy pilot, działający podobnie do kontrolera z Nintendo Wii/Playstation Move, dwie pary okularów 3D w komplecie. Alternatywa – Panasonic 48AS640. Podobnie jak w 40″ – nieco słabszy obraz, słabsze wyposażenie, ale przy odpowiednio niższej cenie, wart rozważenia.

Najlepszy sprzęt w klasie – Samsung 48HU7500. Jeden z najlepiej ocenianych telewizorów tego roku. Ultra HD, stuhercowa matryca, telewizor z możliwością sprzętowej aktualizacji w kolejnych latach. Kapitalne czernie, odwzorowanie kolorów i odwzorowanie ruchu. Dodatkowo wszystkie tunery (DVB-T, DVB-C, DVB-S) są podwójne. Telewizor mający wszystko. Może poza wbudowaną kamerą, ale tę zawsze można dokupić, o ile w ogóle stwierdzimy, że jest potrzebna.

Telewizory 50″

Najlepszy stosunek ceny do parametrów – Sony 50W805B/815B. Stuhercowy panel, zależy jak się trafi – Innolux lub AUO, w połączeniu ze świetnymi procesorami obrazu dają nam rewelacyjne połączenie. Do tego kapitalne wykonanie i dostajemy świetny sprzęt.

Najlepszy sprzęt w klasie – Sony 50W829B. Podobnie jak wyżej, ale lepszy procesor obrazu, dodatkowo aktywne 3D, nie mamy więc filtra polaryzacyjnego na panelu, czyli nie widzimy niepotrzebnych linii biegnących przez całą szerokość panelu.

Telewizory 55″

Najlepszy stosunek ceny do parametrów – analogicznie jak w poprzedniej grupie. Sony z modelem W829 bądź Samsung z modelem H6400. Tutaj na pewno Sony już na lepszym panelu, z głębszymi czerniami i lepszym kontrastem, a także swoim kapitalnym wykonaniem. Samsung na pewno z lepszym Smart TV.

Najlepszy sprzęt w swojej klasie – ex æquoSony 55X9005B i Samsung 55HU7500. Tu już naprawdę wysoka półka. Dwa z najlepiej ocenianych telewizorów na rynku. Obrazowo kropka w kropkę to samo. Sony lepiej nagłośniony, ale niestety głośników nie odczepimy. Jeśli nie przeszkadzają nam takie słoniowe uszy, warto brać. Z drugiej strony, w podobnych pieniądzach możemy dostać HU7500 z kapitalnym soundbarem HW-H750/751 i nie musimy się przejmować oszpeconym telewizorem oraz słuchać muzyki bez włączania telewizora.

Honorowe wyróżnienie – LG 55EC930. Telewizor OLED. Technologia, mimo wprowadzania już trzeciej generacji, wciaż u LG raczkująca, a u innych producentów właściwie nieistniejąca. Nieskończony kontrast, czerni po prostu nie widać. Niestety, niepozbawiony wad, dlatego nie umieściłem go w liście najlepszych. Po pierwsze, problemy z równomiernością ekranu. Bardzo często trafiają się panele z połową ekranu zazielenioną, drugą połową zaróżowioną – rzecz od razu widoczna na bielach, szarościach. Druga sprawa, słabe odwzorowanie ruchu – wprawdzie nie smuży, dzięki bardzo szybkiemu czasowi reakcji, ale potrafi odwzorować jedynie 300 linii ruchu – tyle, co podstawowe modele LED-LCD. Trzecia rzecz, czernie. Na pierwszy rzut oka idealne – nieskończony kontrast dzięki czerni tak smoliście czarnej, że mierniki nie potrafią jej zmierzyć. I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie to, że przy najczarniejszym ustawieniu czerni występuje tzw. shadow/black crushing, czyli zlewanie najciemniejszych, niemal-czarnych partii obrazu w jedną czarną plamę. Widoczne to jest w scenach ciemnych, nocnych, a także w ciemnych partiach jasnych scen, takich jak ciemne włosy, garnitury, cienie obiektów itp. No i po czwarte – procesory obrazu LG są daleko w tyle za dojrzalszymi graczami, jak Sony, Samsung, Panasonic. Widać to chociażby w niewyłączalnej redukcji szumów, która powoduje utratę detali, czy słabe radzenie sobie z detalami drugiego planu. Dodatkowo, przez specyficzne ułożenie subpikseli (kwadrat czterech białych subpikseli, z czego trzy mają filtry w kolorach RGB), wiele osób widzi tzw. screen-door effect, czyli nadmiernie widoczne przerwy między pikselami, co dodatkowo uwypukla polaryzacyjny filtr na panelu, odpowiedzialny za pasywne 3D. Bez wątpienia, technologia przyszłości, ale raczej w innych rękach.

Telewizory 65″

Najlepszy stosunek ceny do parametrów – Samsung 65H6400. W 65″ łatwiej trafić na te bardzo kontrastowe panele AUO. Poza tym, 65″ jednego z najlepiej ocenianych modeli za siedem tysięcy? Nie brać to grzech.

Najlepszy sprzęt w swojej klasie – analogicznie jak w 55″ – Sony 65X9005B lub Samsung 65HU7500. Ewentualnie Panasonic 65AX900, ale to trochę nie wypaliło. Miał być świetny FALD, wyszło jak zwykle.

Telewizory powyżej 65″

Najlepszy stosunek ceny do parametrów – Samsung 75H6400. Jak wyżej, aczkolwiek w tej wielkości jest większa szansa na pojawienie się niedoskonałości podświetlenia. Alternatywa – 75HU7500 tego samego producenta. Kosztujący niemal dwukrotnie więcej, bo w granicach dwudziestu tysięcy, ale wart swoich pieniędzy.

Najlepszy sprzęt w swojej klasie – Panasonic 85AX940. Kosztuje w granicach sześcdziesięciu tysięcy, ale połączenie panelu VA z pełnym podświetleniem wyszło znacznie lepiej, niż w 55″ i 65″ na IPS. Szkoda jedynie, że przy tej cenie Panasonic nie decyduje się na coś podobnego jak Samsung, czyli aktualizacje sprzętowe. Wydając tyle pieniędzy na telewizor, chciałbym mieć pewność, że sprzęt nie zestarzeje mi się tak szybko.

Inne
Najlepszy TV dla graczy

Bezapelacyjnie Sony W705/6B. Input lag nawet 17ms, więc najniższy obecnie na rynku. Jedynym mankamentem jest matryca 50Hz w rozmiarach 32″ i 42”, aczkolwiek przy graniu nie powinno to aż tak przeszkadzać. Jeśli input lag jest dla nas najważniejszy, najlepszy wybór.

Najtańszy dobry telewizor

LG LB650 oraz Samsung H6200. LG tańszy z tej dwójki, ale Samsung oferuje lepszą jakość obrazu. W obydwu modelach, niezależnie od wielkości, stuhercowe matryce, a także pełen Smart TV. Na korzyść LG przemawia na pewno fakt, że możemy później dokupić pilot Magic, znacznie ułatwiający obsługę aplikacji, czego w Samsungu nie będzie – piloty są nie do dokupienia na wolnym rynku, a możliwość podłączenia jest zablokowana w menu serwisowym. Z drugiej strony, do Samsunga możemy podłączyć praktycznie dowolną klawiaturę z touchpadem bądź myszkę, czy też sterować telewizorem za pomocą smartfona lub tabletu, nie jest to więc aż tak dużym problemem.

Telewizor pod telewizję

 

Jakkolwiek by to nie brzmiało. Panasonic od modelu AS750, Samsung od modelu H6700. Serie te i wyższe u obydwu producentów mają wszystkie trzy tunery – DVB-T, DVB-C, DVB-S – i wszystkie trzy są podwójne. Oznacza to, że jest możliwość jednoczesnego nagrywania jednego i oglądania drugiego kanału, robienia podglądu drugiego kanału (PIP), bądź też wysyłania drugiego kanału na inne urządzenie. Żona ogląda, przykładowo, na telewizorze Grę o Tron, mąż w tym czasie streamuje na tablet Nigellę Lawson z innego kanału.

Podoba Ci się to, co robię? I to bez reklam!